Mija maj. To miesiąc burz, parnego powietrza, ale też orzeźwiającego wiatru, ciepłych deszczy, oślepiającego słońca. I tak na zmianę. W Siekiernie-Podmieściu zielono. Majowa przyroda jest najintensywniejsza, świeża, nie skażona kurzem i zmęczeniem. A co zieleni się w moim ogrodzie: jabłonie, grusze, śliwy, 60-letnia mirabelka rodząca ciągle wspaniałe owoce; po raz pierwszy pigwa z dużymi owocami (należy odróżnić od pigwowca).
W polu krzewy leszczyny rozwinęły listki, a dwa drzewka, które otrzymaliśmy od Pana Andrzeja będą już miały orzechy. Ale też pojawiła się ruda wiewiórka. Może szykuje się na nasze plony. Ostatnio usadowiła się na sośnie i drwiąco patrzyła na Cacusia, który warował przy drzewie trzy godziny. Niestety nie miał szans złapania takiej zdobyczy. Chociaż przyniósł inną, a właściwie jej resztki. Pewnego dnia rankiem na werandzie zakłębiło się od piór. Niestety ich nosiciela nie było. Przypuszczam, że został strawiony przez mojego drapieżnika.